مصاحبه با جت لی

مهدی مهرابی - بدون شک امروز او را بعد از بروس لی و جکی چان موفق ترین ستاره آسیایی سینمای هالیوود می دانند. جت لی یک نوجوان با استعداد در هنرهای رزمی بود. در ووشو پیشرفت زیادی کرد و چند عنوان قهرمانی ملی را کسب نمود و به سراسر دنیا مسافرت کرد. او پیش از ۲۰ سالگی اولین فیلم خود را در نقش یک راهب مبارز در فیلم «معبد شائولین (۱۹۸۲)» بازی کرد. این فیلم در تایوان ساخته شد اما در سراسر آسیا از محبوبیت زیادی برخوردار گردید. جت لی در دو قسمت دیگر این فیلم یعنی «معبد شائولین ۲: بچه‌هائی از شائولین (۱۹۸۴)» و «معبد شائولین ۳: هنرهای رزمی شائولین هم استعدادهای خود را به خوبی به نمایش گذاشت.

"لی" اولین کارگردانی خود را با فیلم ناموفق «مجبور به دفاع (۱۹۸۶)» تجربه کرد. بهترین حضور او بر پرده سینما در سال ۱۹۹۰ رخ داد، زمانی که تسوی هارک در فیلم «روزی روزگاری در چین» او را در نقش قهرمان مردمی، وونگ‌فی‌هونگ به بازی گرفت. علی‌رغم پیشنهادات متعددی که از سوی کارگردان‌های بزرگی چون اولیور استون و کوئنتین تارانتینو به او شده بود، جت‌لی راه بازیگران هنگ‌کنگی، چون جکی‌چان، میشل ئیوه، ماجی‌چونگ و چو یون ـ فات را در پیش گرفت.

وی یک‌بار جذب گروه ژان کلود وندام شد اما درست پیش از آغاز فیلمبرداری از کار کنار کشید. سرانجام در سال ۱۹۹۸، پس از سقوط اقتصادی آسیا که صنعت فیلمسازی این منطقه هم تحت تأثیر این سقوط قرار گرفته بود، جت‌لی در اولین استودیو فیلم آمریکائی‌اش حضور یافت و در نقش رزمی‌کار شروری که به نظر شکست‌ناپذیر می‌رسید و در نقش مقابل مل‌گیبسون و دنی‌گلوور در فیلم موفق «اسلحه مرگبار۴» بازی کرد. لی بسیاری از صحنه‌های حادثه‌ای فیلم را تهیه کرد و با بدن آهنین خود در برابر ضربات مهیبی که گیبسون به او وارد می‌آورد، ایستادگی می‌کرد. این فیلم آغاز ورود این ستاره آسیایی به هالیوود بود. لی بعد از آن در بسیاری از آثار سینمایی حضور پیدا کرد و نام خود را به عنوان یک ستاره محبوب و پول ساز در سینما به ثبت رسانید. این هفته شبکه نمایش به پخش و بررسی این هنرمند پرداخته و به همین بهانه در ادامه می‌توانید گفت و گوی او را که بعد از نمایش فیلم جهانی «قهرمان» صورت گرفته را بخوانید:

* خیلی ممنونم که وقت ات را در اختیار ما گذاشتی و به خاطر «قهرمان» به شما تبریک میگم، فکر نمی‌کنی کاراکتر تو در این فیلم شبیه با نقش‌هایی است که معمولا ایفا می‌کنی؟
این نقش بسیار خاص و خود فیلم هم دارای ویژگی‌های منحصر به فردی بود. فکر می‌کنم که این فیلم یکی از مهمترین فیلم‌های اکشن زندگی من بود.

* از چه نظر این حرف را می‌زنید؟
من در بیش از ۳۰ فیلم بازی کرده‌ام و اغلب آنها فیلم‌های اکشن بوده‌اند. فیلم‌های اکشن از یک قاعده پیروی می‌کنند؛ مثلا زندگی یک مرد به تصویر کشیده می‌شود که پدر یا مادرش استاد هستند. بعد این فرد هنرهای رزمی را از آنها یاد می‌گیرد و تلاش می‌کند که تا با انسان‌های بد مبارزه کند یا انتقام بگیرد. اما این فیلم درباره مسائلی عمیق تر از این‌ها صحبت می‌کند. این فیلم درباره صلح حرف می‌زند؛ درباره آن دسته از مردم چین که می‌توانند تبدیل به قهرمان شوند. این بسیار بسیار عمیق تر است.

* می‌توان گفت مضمون این فیلم بسیار شبیه به فیلمی مثل «ببر خیزان، اژدهای پنهان» است؟
نه، این فیلم کاملا متفاوت است. فکر می‌کنم آنگ لی یک کارگردان بسیار با استعداد است. او از هنرهای رزمی استفاده کرد تا درباره عشق صحبت کند... اما ژانگ ییمو تلاش کرد تا با استفاده از هنرهای رزمی درباره مردم چین و فرهنگ چینی حرف بزند. اینکه آنها چطور فکر می‌کنند، چه می‌خواهند و دوست دارند که دنیا چگونه باشد.

* می‌خواهم درباره «اسلحه مرگبار۴» از تو سوال کنم. برای تو به عنوان یک بازیگر چینی این تجربه چطور بود؟ اینکه در یک فیلم گانگستری امریکایی برای اولین بار حضور داشتی؟
این اولین فیلم انگلیسی من بود و نقش منفی را بازی کردم و البته اولین باری هم بود که نقش منفی بازی می‌کردم. بسیاری از مخاطبان و روزنامه نگاران آسیایی دوست نداشتند که من نقش منفی بازی کنم اما من فکر می‌کردم که می‌خواهم بازیگر شوم و باید راه‌های مختلف را امتحان کنم. آن زمان من اصلا خوب انگلیسی صحبت نمی‌کردم؛ به همین خاطر آن نقش منفی را بازی کردم و واقعا دوست داشتم که از تهیه کنندگان، کارگردان‌ها و ستاره‌های هالیوودی کار یاد بگیرم. فکر می‌کردم که من فقط یک دانش آموز هستم. من برای آموختن در محل لوکیشن‌های مختلف حضور پیدا می‌کردم؛ به همین خاطر چند سال بعد شروع به یاد گرفتن فرهنگ و تاریخ سینمای امریکا کردم و اینکه چگونه فیلم سازی می‌کنند.

* چیزی که در آخر دوست دارم از تو بپرسم این است که من شنیده‌ام که تو پیشنهاد بازی در ماتریکس را رد کرده‌ای؟
ماتریکس و ببرخیزان، اژدهای پنهان!

* پس این حقیقت دارد؟
بله حقیقت دارد. اول فیلم آنگ لی را قبول نکردم. به خاطرم هست که ده سال پیش من به همسرم قول دادم که هر زمان که او باردار شد تا زمانی که فرزندمان به دنیا نیاید، هیچ کاری را قبول نکنم و سر قولم ایستادم. حدودا یک سال هیچ فیلمی را قبول نکردم. من مردی سنتی هستم، ما سر قول هایمان می‌ایستیم و آنگ لی هم این موضوع را درک کرد و به من گفت:«جت! برو ما در آینده هم می‌توانیم با هم همکاری کنیم»

* پشیمان نیستی؟
نه! نیستم. درباره ماتریکس هم همینطور، این فیلم بسیار موفق بود. هر سه شماره آن موفق بود؛ حتی بدون جت لی هم آنها موفق بودند.

GAME Music Film Downlod